۱۵ می روز بین‌المللی خانواده، برای «شهیندخت مولاوردی» دستیار سابق رئیس جمهوری ایران در امور حقوق شهروندی در دولت دوازدهم، با موجی از حمله و قضاوت آغاز شد. او با تبریک این روز، تصویری از اشکال مختلف خانواده را بازنشر کرد که توسط سازمان ملل طراحی شده بود.
این تصویر نمادهایی از همه اشکال خانواده به نمایش می‌گذاشت که خانواده را به صورت واحدهای متشکل از زن و مرد، دو مرد و دو زن به همراه فرزند نشان می‌داد. او در شرح تصویر نوشته بود: «ساختار خانواده در دهه‌های گذشته تغییر کرده است. اما سازمان ملل همچنان خانواده را واحد اصلی جامعه می‌داند. امسال با توجه به شیوع ویروس کرونا، تاکید این روز بر اهمیت سرمایه‌گذاری در سیاست‌های اجتماعی برای حمایت از خانواده‌های آسیب‌پذیر در بحران‌هاست.»
اگر چه خانم مولاوردی خیلی سریع تصویر منتشر شده را حذف کرد و گفت که آن عکس را در میان خواب و بیداری منتشر کرده و متوجه محتوای تصویری آن نبوده است، اما، «اسکرین شات» آن به سرعت در شبکه‌های اجتماعی ابزار تهدید و اتهام‌زنی علیه او فراهم کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کاربران «ارزشی» و چهره‌های شناخته شده منتسب به اصولگرایان، با هشتگ #محاکمه درباره این اقدام او نوشتند. برخی از کاربران از جمله «مهری طالبی دارستانی»، مسئول زنان معاونت فرهنگی سپاه که با نام «م.طالبی.دارستانی» در توییتر فعال است، پا را از دایره فضای مجازی فراتر گذاشت. او برای پیگیری محاکمه مولاوردی به تحصن مقابل قوه قضاییه و برگزاری نمادین مراسم «احیا» دست زد؛ اقدامی که با همراهی و تشویق کاربران ارزشی توئیتر همراه بود.
او پس از گفت‌وگو با معاون رئیس قوه قضاییه، با انتشار تصویری از «قاسم سلیمانی» نوشت : «#سلام_سردار ممنونم بابت نگاهتان و شاکرم که خدا توفیق داد به پشتوانه نگاه شما و حمایت شیر زنان و غیور مردان این فضا، در راه مقابله با فساد تلاش کنم. از معاون آقای رییسی سپاسگذارم که با حوصله حرفم راشنیدند سردار ۱:۲٠ به وقت رفتن‌تان با شما عهد می‌بندیم در مبارزه بافساد #کوتاه_نخواهیم_آمد.»
این تنها واکنش به این حادثه نبود. کاربران «ارزشی» با استناد به قوانین کشور، مولاوردی را به «ترویج هم‌جنس‌گرایی» متهم کردند . یکی از این کاربران با نام «حجت فقیه»، رئیس قوه قضاییه ایران را مخاطب قرار داد و ضمن انتشار «اسکرین شات» تصویر منتشر شده از سوی شهیندخت مولاوردی، نوشت : «آقای رئیسی بر اساس قوانین کشور، ترویج هم‌جنس گرایی به استناد ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی از مصادیق تشویق و ترغیب مردم به فساد و فحشا و فراهم آوردن موجبات آن (هم‌ردیف خانه‌های فساد) محسوب می‌گردد و تا ده سال حبس شاملش می‌شود. لطفا انقلابی برخورد کنید.»
شاید اقدامات پیشین «شهیندخت مولاوردی» در اموری که به نوعی خط قرمز حکومت در ایران است، از اقرار به «فمینیست» بودن تا برگزاری یک نشست در مهرماه ۱۳۹۴ در راستای به رسمیت شناختن «روسپی‌گری کارگران جنسی» به‌عنوان بخشی از افراد شاغل در جامعه، در برانگیختن احساسات مخالفان او بی تاثیر نباشد.
یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌هایی که به اقدام خانم مولاوردی واکنش نشان داد، «علیرضا زاکانی» است. چهره اصول‌گرای شناخته شده‌ای که در بزنگاه‌هایی که حکومت را در خطر می‌بیند، فریاد اعتراضش به آسمان بلند است. او در واکنش به اقدام خانم مولاوردی نوشت: «۱۵ مه #روز_جهانی_خانواده، مقدمه‌ای شد که خانم ملاوردی مشاور آقای #روحانی با اعلام تغییر ساختار خانواده، عکسی با دونماد هم‌جنس بازی را به‌عنوان ساختارهای متفاوت خانواده منتشر نماید. این سقوط اخلاقی یا فقدان فهم حداقلی از خانواده می‌بایست از سوی آقای روحانی محکوم شود.»
اما در سوی دیگر ماجرا، فعالان حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نسبت به اقدام «شهیندخت مولاوردی» چه واکنشی داشتند؟ آنها درباره این موضوع چگونه فکر می‌کنند؟
«شایا گلدوست»، یکی از فعالان شناخته شده حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی، در پاسخ به این پرسش که آیا جامعه رنگین‌کمانی از سوی مقامات ایران به رسمیت شناخته می‌شود و اعضای آن در جلب حمایت‌های اشخاص تصمیم‌گیرنده در دولت موفق بوده‌اند یا نه، می‌گوید: «اولا جامعه LGBT+ در ایران نه تنها از نظر قانونی به رسمیت شناخته نمی‌شود، که متاسفانه منکر آن هم هستند. در مواقع مختلف و در زمان و مکان‌های مختلف منکر این قضیه شدند. علاوه بر این، هیچ قانون مصوبی هم در حمایت از اعضا و اقشار جامعه رنگین کمانی یا اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نداریم. بماند که گرایش‌های مختلف جنسی و در برخی مواقع هویت‌های جنسیتی مختلف، جرم‌انگاری هم شدند.»
او در ادامه از شرایط به رسمیت شناخته شدن «ترنس»ها به‌عنوان یک استثنا در ایران، گفت: «اگر بخواهم از منظر قانونی نگاه کنم، تنها ترنس‌ها، آن‌هم به شرط و شروطی اگر جراحی تطبیق جنس را انجام بدهند و در دوگانه جنسی و جنسیستی زن و مرد قرار بگیرند و به قول مقامات تکلیف خود را روشن کنند، به رسمیت شناخته می‌شوند. می‌توانند جراحی کنند، مدارک شناسایی خودشان را تغییر بدهند. اما این که بستر جامعه، بستر فرهنگی و عمومی جامعه تا چه حد پذیرش این افراد را دارد، تا چه قدر پتانسیل پذیرش این افراد را دارد، متاسفانه بسیار ضعیف است.»
شایا گلدوست بر این باور است که در ارتباط با مسایل جامعه رنگین‌کمانی، آسیب‌شناسی‌های لازم مثل بسیاری از مسایل دیگر در ایران انجام نشده است: «مجوز قانونی برای عمل صادر می‌شود. اما از سوی دیگر به این فکر نشده که حتی اگر این شخص جراحی کند، حتی اگر هویت قانونی خود را تغییر بدهد، حتی اگر به قول قانون‌گذاران سعی کند که همرنگ جماعت بشود، این جامعه چقدر برای پذیرفتن او آماده است. آسیب‌های قبل و بعد از پروسه تغییر جنسی چه خواهد بود؟ آسیب‌های خانوادگی، آسیب‌های اجتماعی، فرصت‌های شغلی، فرصت‌های آموزشی. این‌ها همه فقط به ترنس‌هایی برمی‌گردد که قصد جراحی داشته باشند. در غیر این‌صورت، ترنس‌ها هم از هویت قانونی و حمایت اجتماعی و قانونی برخوردار نیستند، بماند که گرایش‌های مختلف جنسی هم انکار می‌شوند.»
این فعال حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی، می‌گوید که از اقدام خانم مولاوردی احساس خاصی نداشته و برای او روشن بوده که انتشار این پست برای مولاوردی هزینه‌ساز هم خواهد بود و او هم برای کاهش دادن این هزینه‌ها، به دنبال راهی برای عذرخواهی و رفع و رجوع خواهد بود، نه دفاع از انتخاب و عملکردش: «من فکر می‌کنم که ما نباید خیلی از این افراد انتظار داشته باشیم. این پست حداقل من را خوشحال نکرد، چون برای من معنای حمایتی را نداشت. البته فکر می‌کنم ایشان آن‌طور که می‌گوید، اشتباه هم نکرده. اما قصد حمایتی هم نداشته. بنابراین عذرخواهی ایشان هم من را ناراحت نکرد.»
به گفته او، کنشگران حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی، فعلا بیشترین تمرکزشان روی فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی است. چون از جنبه سیاسی و قانونی، با موضعی که دولت ایران نسبت به این مسئله دارد، ما راه بسیار دشوار و طولانی در پیش داریم. اول باید زمینه پذیرش کامل ما در جامعه فراهم بشود. اشخاصی که در حکومت دارای مسئولیت هستند، عموما در موضوع اقلیت‌های جنسی و جنسیتی یا موضع انکار گرفته‌اند، یا بی‌تفاوت هستند، یا می‌خواهند ادای روشنفکری دربیاورند و فریب‌کارانه رفتار کنند. بنابراین، تکذیب شدن پست توسط خانم مولاوردی که «دبیرکل جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان» هم هستند، «دور از انتظار نبود.»
رضوانه محمدی، یکی دیگر از فعالان حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی و از اعضای جامعه رنگین‌کمانی که به دلیل همین فعالیت‌ها در ایران بازداشت و در نهایت مجبور به ترک کشور شد، نیز درباره انتشار این تصویر از سوی خانم مولاوردی و تکذیب و انکار او می‌گوید: «برخورد حاکمیت (حکومت) با همجنسگرایان، دوجنسگرایان و یا ترنس‌جندرهایی که نمی‌خواهند خود را در یک چهارچوب مردانه و زنانه تعریف کنند و یا قصد انجام تنها برخی از مراحل پروسه گذار را دارند، قهری و حذفی است. خانم ملاوردی مانند تمامی مقامات حال حاضر و گذشته جمهوری اسلامی (ایران) بخشی از این ساختار سرکوب است. نه جریان اصلاحات و نه جریان اصولگرا، همجنسگرایان را نمی‌پذیرند. هرگز هم نپذیرفتند. به خاطر بیاورید که چند سال قبل «محمد خاتمی»، که از او به‌عنوان معمار اصلاحات در ایران یاد می‌شود، «اعدام» را درمان هم‌جنس‌گرایی توصیف کرد. محمود احمدی‌نژاد هم در مقام رئیس دولت، وجود همجنسگرایان در ایران را انکار کرد. خانم مولاوردی هم برای من مانند سایرین است. نظرات آنها نسبت به اقلیت‌های جنسی و جنسیتی مایه تاسف است.»
دکتر علیرضا زاکانی، نماینده منتخب مردم قم در مجلس یازدهم با انتشار توئیتی به نکته مهم و تاسف باری از پست تلگرامی شهیندخت مولاوردی، چهره اصلاح طلب و معاون سابق روحانی در امور زنان و خانواده اشاره کرده است.
زاکانی نوشته است: « ۱۵مه روز جهانی خانواده مقدمه ای شد که خانم ملاوردی مشاور آقای روحانی با اعلام تغییر ساختار خانواده عکسی با دونماد هم جنس بازی را بعنوان ساختارهای متفاوت خانواده منتشر نماید. این سقوط اخلاقی یا فقدان فهم حداقلی از خانواده می بایست از سوی آقای روحانی محکوم شود».
